sobota, 7 listopada 2015

Zamek w Kwidzynie



Fot. Katarzyna Wendland


Zamek kapituły pomezańskiej w Kwidzynie wzorowany na zamkach krzyżackich. Zamek zaczęto budować ok. 1233, ukończono w drugiej połowie XIV w. Zamek na przestrzeni dziejów był wielokrotnie przebudowywany, w zależności od różnych czynników był rozbudowywany i częściowo rozbierany. W czasie swego największego rozwoju (między XVI a XIX wiekiem) stanowił on czteroskrzydłowy, regularny kompleks z krużgankowym dziedzińcem wewnętrznym. Charakterystycznym elementem zamku jest największa na terenie państwa krzyżackiego wieża sanitarno-obronna gdanisko  - usytuowana w odległości 55 metrów od zachodniego skrzydła zamku na najniższych terasach doliny wiślanej. Gdanisko jest połączone z głównym korpusem zamku najdłuższym na świecie gankiem wspartym na pięciu wysokich arkadach o wysokości kilkunastu metrów. Info z Wikipedii


Fot. Katarzyna Wendland
Fot. Katarzyna Wendland
Fot. Katarzyna Wendland
Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland
Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland
Fot. Katarzyna Wendland


środa, 21 października 2015

Przestrzeń zilustrowana

"Przestrzeń zilustrowana" to nasza pierwsza wspólna wystawa, która miała miejsce w średniowiecznym kościele św. Barbary. W tym gotyckim obiekcie z XIII-XIV wieku mieści się obecnie Muzeum  Piśmiennictwa i Drukarstwa. Obiekt został powołany na nowo do życia w 2004 roku. Od tego czasu przyciąga turystów i pasjonatów rzemiosła, oraz rzesze młodzieży szkolnej. Wewnątrz znajduje się niesamowita kolekcja zabytkowych pras drukarskich. 


Fot. Alicja Wieczorek
Fot. Alicja Wieczorek

Fot. Alicja Wieczorek














Fot. Katarzyna Wendland
Fot. Alicja Wieczorek
Fot. Alicja Wieczorek
Fot. Alicja Wieczorek
Fot. Alicja Wieczorek
Fot. Alicja Wieczorek

Fot. Alicja Wieczorek


Fot. Katarzyna Wendland
Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland
Fot. Katarzyna Wendland























Fot. Tomek
Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland
Fot. Katarzyna Wendland
Fot. Alicja Wieczorek
Fot. Alicja Wieczorek

Fot. Alicja Wieczorek
Fot. Alicja Wieczorek
Fot. Tomek
Fot. Tomek

Wystawa w średniowiecznym kościele w dużej mierze zachęciła nas do dalszych poszukiwań. Na mapie wyznaczyliśmy szereg ciekawych miejsc z historią - tętniących nowym życiem zabytków -  przywróconych do łask ruin, zamienionych w muzea, galerie sztuki i domy kultury. Narodziły się dwa projekty- Aquapresja i Krucjaty Pinaty.

piątek, 22 maja 2015

Zamek na skrzyżowaniu rzek

Zamek Kazimierza Wielkiego w Złotorii  

.
Niewiele zostało z królewskiego zamku, ruina mieszcząca się w malowniczym krajobrazie Złotorii, w pobliżu ujścia Drwęcy do Wisły to zaledwie fragment średniowiecznej warowni. Obecnie pozostała tylko część wieży bramnej, resztki murów obwodowych, regularnie podmywanych przez Wisłę i niedostępne piwnice, gdzie jak głosi legenda znajdują się zakopane skarby.

Zamek znajduje się na skrzyżowaniu rzeki Wisły i Drwęcy, dzięki swojemu położeniu w przeszłości stanowił doskonały punkt obserwacyjny, był też twierdzą nie do zdobycia. Okolice zamku są niezwykle malownicze, Drwęca wpływa tu do Wisły.

Zamek mieści w centralnej części województwa kujawsko-pomorskiego, 8 km na południowy- wschód od centrum Torunia. Pozostałości muru zamkowego toną w zieleni. Kiedyś zamek stanowił strategiczny punkt na mapie Polski, obecnie z roku na rok jest coraz bardziej "pożerany" przez nadwiślańską przyrodę.


Fot. Katarzyna Wendland







 

Informacje o zamku:

Zamek królewski zbudowano na planie nieregularnego prostokąta o wymiarach 37 x 53,5 m, zajmującego powierzchnię ok. 2000 m2. Grubość ceglanych murów wynosiła 2 m. Fundamenty wykonano z kamieni narzutowych. Mury wzmocnione były przyporami z 3 stron (poza północnymi). Na dziedzińcu nie odkryto śladów murowanych zabudowań, a więc były one drewniane. Budowla posiadała nieregularny plan za sprawą budynku bramnego oraz wieży wysuniętych od strony południowej. Broniąca wjazdu wieża o wymiarach 9,2 x 10,9 m, była oszkarpowana i posiadała minimum dwie kondygnacje naziemne oraz piwnice. Wejście do niej prowadziło z dziedzińca.
Bezpieczeństwo zamkowi zapewniały Wisła i Drwęca a jedyną odsłoniętą strona był wschód. Tam też wykopano szeroką na 20 m fosę (dziś jest zarośnięta), która połączyła obie rzeki. W obrębie odciętej w ten sposób piaszczystej wysepki funkcjonowało też gospodarcze podzamcze od strony północnej. 


Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland

Fot. Katarzyna Wendland
Fot. Katarzyna Wendland